ارزیابی روان‌سنجی آزمون بالینی چند محوری میلون - 3 در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر کرمانشاه

هدف: پژوهش حاضر در راستای ارزیابی مشخصات روان‌سنجی آزمون بالینی چندمحوری میلون – 3 بود. روش: روش این پژوهش از نوع زمینه‌یابی می‌باشد. آزمودنی‌های پژوهش 510 نفر (160 نفر بالینی و 350 نفر غیربالینی) بودند که آزمودنی‌های بالینی به روش نمونه‌گیری هدفمند و آزمودنی‌های غیربالینی از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از آزمون بالینی چندمحوری میلون – 3 (MCMI-III)، پرسشنامه شخصیت (SCID-II) و ویژگی‌های دموگرافیک استفاده شد. برای تعیین پایایی، از دو روش آلفای کرونباخ و کودر – ریچاردسون (KR-20) و برای محاسبه روایی، از روش‌های روایی ملاک هم‌زمان و روایی تشخیصی به¬کار گرفته شد. در تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری ضریب همبستگی، کای دو (X2) و ضریب کاپا مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: آنالیز آماری داده‌ها نشان داد که پایایی MCMI-III به روش آلفای کرونباخ (94/0 – 55/0) و پایایی به روش کودر – ریچاردسون 94/0 می¬باشد. روایی هم‌زمان MCMI-III با پرسشنامه شخصیت (SCID-II) (49/0 – 13/0) به¬دست آمد. میزان توافق MCMI-III با پرسشنامه شخصیت (SCID-II) در تشخیص اختلالات شخصیت، به ترتیب بیشترین و کمترین میزان توافق در گروه بالینی مربوط به اختلال شخصیت مرزی با 66/0، و اختلال شخصیت وابسته با 004/ می‌باشد؛ همچنین به ترتیب بیشترین و کمترین میزان توافق در گروه غیربالینی مربوط به اختلال شخصیت اجتنابی با 46/0، و اختلال شخصیت وابسته با 006/ برآورد شد. نتایج به‌دست آمده از خصیصه‌های عامل برای مقیاس‌های شخصیت MCMI-III، شامل توان پیش‌بینی مثبت (PPP) در دامنه‌ی 95/0 تا 15/0، توان پیش‌بینی منفی (NPP) از 94/0 تا 35/0 و همچنین توان تشخیص کل در دامنه‌ی 99/0 تا 41/0 قرار گرفت. نتیجه‌گیری: با عنایت به یافته‌های پژوهش حاضر، می‌توان اذعان داشت که MCMI-III از منظر مشخصات روان‌سنجی، به‌طور کلی می‌تواند ابزاری معتبر و پایا در ارزیابی و کارایی تشخیصی اختلالات شخصیت به حساب آید.